الکترود تولید شده می تواند به طور موثری جایگزین ابزارهای تشخیصی فعلی «الکترومیوگرافی» یا «ماهیچه نگاری الکتریکی» شود. الکترودهای تشخیصی فعلی نیاز دارند تا در تماس مستقیم با بافت مورد نظر باشند. به عبارتی باید نوک آنها را در بدن فرد بیمار فرو کنیم.
اما الکترود نانوتک تازه می تواند بدون ایجاد هیچ مزاحمتی به پوست فرد چسبیده و حتی روزها در جای خود باقی بماند و به سنجش عملکردهای ماهیچه ای و عصبی بپردازد. هدف اصلی تولید سنجشگری است که فرد به هیچ وجه متوجه حضور آن روی پوست خود نباشد.
علاوه بر این، از چنین الکترودهای سنجش گری می توان در بررسی عکس العمل های احساسی در صورت افراد مختلف بهره برد. به عبارت دیگر، ابزارهای تشخیص چهره می توانند قدمی به جلوتر برداشته و به تشخیص دقیق احساسات نیز بپردازند. حتی می توان از این فناوری برای تولید دستگاه های دروغ سنج پیشرفته تر یا درمان اختلالات رفتاری در بیماری های روانی نیز بهره برد.
کاربردهای این الکترود به موارد فوق خلاصه نمی شود. رایانه ای را تصور کنید که بتوانید با حالات چهره خود آن را کنترل کنید. یا ابزار هشداری را در نظر بگیرید که می تواند خیلی سریع و دقیق خواب آلودگی رانندگان را در پشت فرمان تشخیص دهد.