البته محققین دقیقاً نمی دانند که ابعاد 2015-RR245 چقدر است، اما برآوردها نشان می دهد که پهنای آن به حدود 435 مایل می رسد. بدین ترتیب، این جرم فضایی را می توان هجدهمین جسم بزرگ در کمربند فوق به شمار آورد.
به منظور اندازه گیری دقیق ابعاد این کشف جدید، اخترشناسان باید ویژگی های سطحی این سیاره کوتوله را با جزئیات بیشتری بسنجند. «میشل بنیستر» از دانشگاه ویکتوریا در بریتیش کلمبیا که یکی از اعضای عالی رتبه OSSOS به شمار می رود، اعلام داشت: “این سیاره می تواند کوچک و درخشان، یا بزرگ و بی فروغ باشد.”
این سیاره کوتوله جدید، مدار گردش بسیار بزرگی دارد که حتی از پلوتو نیز دورتر بوده و پیمودن آن حدود 700 سال طول می کشد. نزدیک ترین فاصله از این مدار تا خورشید، به اندازه 34 واحد فضایی (aus)، یعنی 34 برابر فاصله زمین تا خورشید است. در دورترین فاصله نیز 2015-RR245 به اندازه 120 واحد فضایی یعنی تقریباً 3 برابر بیشتر از پلوتو، از خورشید دور خواهد بود. این سیاره در حال نزدیک شدن به خورشید است و در سال 2096 به نزدیک ترین مکان خود نسبت به ستاره منظومه شمسی خواهد رسید.
این گزارش را می توان اولین مورد کشف سیاره کوتوله توسط OSSOS دانست؛ البته از زمان آغاز به کار این پروژه در سال 2013 تا به امروز، صدها جرم سرگردان در کمربند کویپر رصد شده.
لازم به ذکر است که سیاره های کوتوله معمولاً بسیار بزرگ تر از سیارک ها و دیگر اجرام کمربند کویپر هستند، اما اندازه شان به حدی نیست که بتوان آنها را سیاره نامید. انجمن جهانی اخترشناسی در تعریف سیاره کوتوله گفته این جرم فضایی به دور خورشید گردش کرده و به اندازه کافی بزرگ بوده تا میدان گرانشی مخصوص به خود را داشته باشد. با این حال، سیاره های کوتوله نمی توانند مسیر مداری خود را پاکسازی کنند، یعنی گاهی اوقات دیگر اجرام فضایی مسیر آنها را سد می کنند.
نکته قابل توجه اینکه تا به امروز، تنها 5 سیاره کوتوله توسط IAU شناسایی و تأیید شده که چهار مورد از آنها در کمربند کویپر و یکی در کمربند سیارکی با نام Ceres قرار دارد.