اپل همواره به فکر حفظ جایگاه خانواده مک بوک در بالاترین سطح ممکن بین لپ تاپ های حرفه ای بازار بوده، اقدامی که روز به روز دشوارتر می شود، چون از یک سو توقعات مشتریان هر روز بالاتر می رود و از سوی دیگر، رقبای حرفه ای یکی پس از دیگری به صحنه قدم می گذارند.
در حال حاضر خانواده مک بوک به کمک سیستم عامل حرفه ای مک او اس و نوار ابزار تاچ بار به راحتی از رقبای ویندوزی خود متمایز می شوند، اما به نظر می رسد علاوه بر زیبایی و ظرافت دستگاه و قدرت سخت افزاری، رقابت در جبهه دیگری نیز در جریان است: پشتیبانی از شبکه ارتباطی سلولی.
کاربران مک بوک می توانند ارتباط داده موبایل خود را از طریق تترینگ با لپ تاپ به اشتراک بگذارند و قابلیت Continuity نیز این کار را ساده تر از قبل می کند، اما استفاده از اینترنت تلفن همراه روش چندان جدیدی نیست و سالهاست که در تمامی پلتفرم ها مورد استفاده کاربران قرار می گیرد.
به همین دلیل تولیدکنندگان مختلف همواره تلاش کرده اند تا ارتباط سلولی را در بطن سخت افزار اصلی لپ تاپ ها جای دهند، چون استفاده از آن بسیار ساده تر است و ارزش خرید اولیه را افزایش می دهد.
البته اپل به افرادی که می خواهند دستگاهی مجهز به کیبورد و درگاه سیم کارت داشته باشند، پیشنهاد می کند آیپد پرو را همراه با کیبورد هوشمند آن خریداری کنند، اما همواره این سؤال وجود داشته که آیا آیپد پرو می تواند در نقش یک کامپیوتر کامل عمل کند یا خیر.
بسیاری از کارشناسان معتقدند از نظر انعطاف پذیری عملکرد، قدرت پردازش و پشتیبانی از اپلیکیشن های ثالث، هیچگاه نمی توان iOS را با macOS مقایسه کرد و به همین دلیل آیپد پرو نمی تواند نیاز کاربران حرفه ای را برآورده سازد.
از سوی دیگر مایکروسافت تمامی تولیدکنندگان لپ تاپ را تشویق می کند تا ارتباط سلولی سخت افزاری را درون محصولات مبتنی بر ویندوز 10 تعبیه کنند، و این گزینه در سال 2016 به یکی از گزینه های اصلی مد نظر کاربران تبدیل شد، اما اپل در مک بوک پروهای حرفه ای خود نیز چنین قابلیتی را به کار نگرفت.
علاوه بر فقدان درگاه سیم کارت و ارتباط سلولی، مک بوک پروهای 2016 این کمپانی از چند منظر دیگر نیز کاربران را دچار تردید می کنند؛ تاچ بار قابلیتی جدید است اما کارآیی آن در درازمدت به اثبات نرسیده، قیمت دستگاه تا حد زیادی افزایش یافته، و همچنین به خاطر زمان بندی عرضه اولیه، پردازنده های نسل هفتم اینتل نیز به این لپ تاپ ها راه نیافتند.
در مقابل بیشتر لپ تاپ های کنونی مبتنی بر ویندوز در بازار تکنولوژی از CPU های کیبی لیک اینتل بهره می گیرند و قابلیت ارتباط سلولی نیز روز به روز در میان آنها رواج بیشتری می یابد، بنابراین به گزینه معقول تری در مقایسه با مک بوک پرو های 2016 اپل تبدیل می شوند.
البته شکی نیست که اپل در سال آینده لپ تاپ های حرفه ای اش را به پردازنده های نسل هفتم مجهز می کند، اقدامی که طبق روال هر ساله، احتمالاً در ماه اکتبر 2017 انجام خواهد شد، اما این کار به تنهایی نمی تواند مک بوک پرو را به صدر فهرست انتخاب کاربران برساند و نیاز به ارتباط سلولی بیش از پیش احساس می گردد.
اهالی کوپرتینو چند ماه قبل درخواستی را به اداره پتنت ها و علائم تجاری ایالات متحده ارائه کردند تا بتوانند آنتن های ارتباطی را داخل بخش لولای لپ تاپ قرار دهند. این آنتن برای ماژول هایی همچون GPS، بلوتوث، وای-فای و «مدارات ارتباط با شبکه تلفن سلولی» به کار می رفت. پتنت مورد بحث به تازگی مورد تأیید نهایی USPTO قرار گرفت.
اگر اپل بتواند در کنار بروزرسانی های سخت افزاری، بر اساس پتنت مورد بحث قابلیت ارتباط سلولی را تا اواسط پاییز سال بعد در لپ تاپ هایش بگنجاند، شاید مک بوک پرو بار دیگر به یکی از انتخاب های اصلی خریداران بدل گردد؛ یا حداقل در مقابل رقبای مطرح ویندوزی خود از نظر این قابلیت کاربردی کم نخواهد آورد.
منبع :